اشتباهی که من و زیبا را نابود کرد

برای این فیلم کم می نویسم… چون کم حرف دارد…

فیلم را اگر از سه منظر بنگریم:

فیلمنامه ، کارگردانی ، بازیگری
هرسه حق مطلب را ادا کرده اند … نویسنده ای که با یک طرح به شدت ساده و ابتدایی توانسته چنین فیلمنامه ای را بنویسد باید دستش را بوسید.تعلیق های زیبا و خسته نکننده ، ریتم ملایم و متوازن را نیز باید به این فیلمنامه ی زیبا افزود.

در برخی فیلم ها از همان ابتدا تا آخر فیلم مخاطب متوجه آخر فیلم شده و تنها چگونگی اتفاقش مدنظر بیننده است ، اما این فیلم تا حدی از این روال فاصله گرفته ،
برخلاف فیلم هایی که در دو دقیقه آخر همه چیز را به سرانجام میرانند ، خوشبختانه نویسنده توانسته به تدریج فیلم را به پایان ببرد ،هرچند معتقد بودم بعد از مرگ موسی دیگر نیازی نبود آن قدر فیلم کش پیدا کند و بهتر بود جمع بندی اش کمی زودتر تمام شود،خوانندگی یک بازیگر آن هم برای کاری که نه تنها طنز نیست بلکه کاملا دراماتیک و رومانس است بسیار مشکل و ایده ای خلاقانه بود ، تا حدی که تا اواسط مسیر متوجه نشدم آن سوار بر اسب پرویز پرستویی بود هرچند پیش بینی اش را میکردم

اما کارگردانی که بنده در فیلم ها بیشتر به آن توجه دارم:
کادر بندی های بینظیر فیلمبردار که هر فریم را انگار با دوربین عکاسی بسته نکته ی بسیار زیبایی بود که تنها در دو فیلم خدا نزدیک است ساخته علی وزیریان و همین فیلم دیده بودم،
فیلمبرداری طبیعی و معمولی بر خلاف ساخته های اسبق سیروس مقدم و جدید سعید آقاخانی(سریال خروس) یکی دیگر از نقاط قوت آن بود

بازیگری دو اسطوره شهاب حسینی و پرویز پرستویی احتیاج به بحث نداشت، در این فیلم بر خلاف ضد گلوله که فیلم قبلی بود دیدم، به هبچ وجه دوربین رادر پشت بازیگر حس نکردم(بعنوان مخاطب عام) البته از گزینش بازیگران و بازیگردانی بینظیر این یلم هم نباید غافل شد

اما بزرگترین اشتباه:
شاید باورتان نشود اما با دیدن بنر منو زیبا بر سر در سینما،اولین چیزی که به ذهنم خطور کرد فیلم طنز برای کودکان بود، آن هم طنز مزخرف و تنها اعجابم از این بود که چرا پرویزپرستویی؟
یادم هست آن دوران فیلم بسی مزخرف تر آهوی پیشونی سفید که بیشتر به فیلم نیمه پورنو شبیه بود تا فیلم کودک رفتم، و قسم خوردم دیگر فیلم کودک نبینم، که من و زیبا نیز در زمره ی همان بود
البته اشتابه از من نیست.پیراهن زرد آستین کوتاه،اسب سفید،،پرویز پرستویی جوان سیبیلو با موی پر پشت،انتظار یک فیلم درباره ی محرم را نمی آورد خب…
این عدم تبلیغات صحیح ضربه ی به شدت بزرگی به فیلم زد که اگر برنامه ی دکتر سلام آن را پیشنهاد نمیکرد به هیچ وجه نمیدیدمش

 

نکته: بنده فیلم را نقد نمیکنم،چون نه علاقه ای دارم نه بلد هستم، تنها نگاهم را به فیلم از اجزای مختلف میننویسم.تا بعد ها در تصمیم گیری های خودم و دیگران موثر باشد،نگاهی کاملا کلی…